Werken in een ziekenhuis leek haar altijd al heel leuk. En dus besloot Desirée om als vrijwilliger in het Anna Ziekenhuis te ontdekken of dat ook zo is. ‘Ja!’, kan ze daar nu enthousiast op antwoorden. Haar vrijwilligerswerk leidde zelfs tot een betaalde baan: ze is nu (ook) receptioniste bij het Anna.

“Het ziekenhuis leek me een mooie plek om te werken. Ik ben altijd al zorgzaam geweest”, vertelt Desirée. “Jarenlang richtte ik mijn aandacht op het opvoeden van mijn kinderen. Nu zij oud genoeg zijn, wilde ik weer écht iets voor mezelf doen. Ik informeerde naar vrijwilligerswerk bij het Anna Ziekenhuis. Na een rondleiding mocht ik zelf kiezen welk type vrijwilligerswerk het beste bij mij past. Ik koos om op de Spoedeisende hulp (SEH) en als Anna Buddy te starten. Dat leek me meteen heel mooi werk.”

Even niet aan klachten denken

Als Anna Buddy bezoekt Desirée ouderen op verpleegafdelingen. “Bijvoorbeeld voor een gesprek, een kleine wandeling of om samen een puzzel te maken. Het geeft me veel voldoening om even een lach op hun gezicht te zien.” Op de SEH is Desirée er ook voor de patiënten en hun familieleden. “Ik maak een praatje met ze. Daardoor denken ze even niet aan hun klachten. Daar zijn ze heel dankbaar voor. Bovendien helpen we zo de artsen en verpleegkundigen, die daardoor meer tijd hebben voor andere zaken.”

Zo kon ik weer aan werken wennen

Bekenden vroegen aan Desirée waarom ze juist koos voor vrijwilligerswerk, in plaats van een betaalde baan. “Dat is simpel: zo kon ik weer aan werken wennen. Dankzij het vrijwilligerswerk heb ik zelfvertrouwen opgebouwd.” Dat kon ze goed gebruiken, toen ze solliciteerde als receptioniste bij het Anna Ziekenhuis. “Voordat ik kinderen kreeg, werkte ik ook als receptioniste. Ik zag het als een mooie kans om die ervaring met een fijne werkplek – het Anna Ziekenhuis – te combineren. Dat ik op mijn 59ste die kans ook écht kreeg, is heel fijn.”

Ik wil het iets aangenamer voor ze maken

Het leuke aan haar baan als receptioniste? “Mensen zich welkom laten voelen. Soms zijn ze gespannen, omdat ze bijvoorbeeld de uitslag van een onderzoek krijgen. Ik wil het iets aangenamer voor ze maken. Dat is ook ons motto: Aangenaam Anna.” Ook haar collega’s waardeert Desirée heel erg. “Zij hebben me ontzettend geholpen door me rustig in te leren. Die begeleiding was bij het vrijwilligerswerk ook al top. Dat werk hoop ik straks weer op te kunnen pakken. Dan wil ik mijn werk als receptioniste combineren met het vrijwilligerswerk.”